Kafayı Sağlama Almak İçin Gezmek...

Şubat 2014-Haliç Metro Geçiş Köprüsü

Şarkıcıların, aktörlerin, aktrislerin, modacıların mesleğe nasıl başladınız sorusu için verdikleri cevap %95 aynı oluyor...Çocukken ayna karşısında şarkı söylemeli, rol yapmalı, oyuncak bebeklere kıyafet dikmeli cevap varya hani ondan bahsediyorum. Doğruluk payı da olabilir gerçi. Yazarken aklıma geldi bak ortaokulda bir kız vardı oyuncak bebeklere kıyafet dikerdi ve biz de ondan satın alır bebeklerimize kreasyon oluştururduk... İşte o kız büyüyünce terzi-modacı arası bi şey oldu. Ünlü olsa çok rahat bu cevabı verebilirdi, yalan yok hakikaten dikiyordu...

Buradan çıkarılacak sonuç da basit aslında demekki çocukken yaptığımız şeyleri meslek olarak seçeymişiz başarılı, ünlü ve çuvalla para sahibi olabilirmişiz. Eeee çocukken yaptığımız şeyler derken milletin bahçesinden elma aşırmaktan, cam kırmaktan felan bahsetmiyorum tabi burada...Baya özel yetenek ve yatkınlıktan bahsediyorum...

Amaaaa benim gibi bu tür hasletlerin yoksa senin için de çok üzgünüm sayın az yetenekli... Sen de ÖSYM'de tutturabildiğin şeyi okuyup halen şansın yaver gitmediyse sıkcı bir iş bulup ömür tüketenlerin arasına katılacaksın. Bu sıkıcı hayata sahip olanlar olarak arkadaş olalım bari yaaa belki bir kahve içer eğleniriz...

Ciddi olarak geriye dönüp çocukluğumu incelediğimde üzerine gidilebilecek bir özel yeteneğim olmadığını fark ediyorum. Yani ailemi de suçlayamıyorum bu durumda ya şöyle harika yeteneğimin üstüne gidip beni cesaretlendirmemişler diye... Yetenek yok ne yapsınlar...

Kayserililerin ticarete kafası çalışmayan çocuğu okutmaları hesabı onlar da bu yeteneksiz evlat için yapabilecekleri en büyük yatırımı yapıp okutmuşlar. Allah razı olsun...

Çocukluğum ile ilgili bir yetenek anım yok ama aslında daha sonraki yıllarda peşinden gidebileceğim bir sürü yol hikayem var. Nedense benim bunu yakalamam ve peşinden gitmem çoookk uzun zaman aldı ...

1960'lı yıllarda Almanya'ya işçi alımında gidenlerden biri benim ailem...Yani halk arasında anlaşılır dille Alamancı. Benim için bunun en büyük yansıması yol, göç, valiz, giden, gelen oldu...

1985 yılında büyük ailemizin bir kısmı ülkeye kesin dönüş yapıp bir kısmı da Almanya'da kaldığından aslında bizim evde 40 yıldır bitmeyen bir gidiş-geliş hikayesi de devam etti.

5 yaşındayken yaptığımı hatırlamıyorum tabi ama mesela 11 yaşındayken Türkiye'den Almanya'ya karayoluyla gitmiştim ve o yol bana dünyanın en büyüleyici yolu gibi gelmişti...Sonraki yıllarda bir çok sefer uçakla gidip geldiğim bir yol hikayesini ilk anlamaya başladığım zamanlardı.

Benim gibi bir aileye sahip olmanın en güzel yanı yola, yolcuya, gidene, gelene alışkın olmak oluyor. Mesela ben dahil bizden hiç kimse uzak bir yere gittiği zaman çok da hüzünlenmez... Biz gitmenin kendisini seviyoruz sanırım...Mesela ben kendi yolculuklarım haricinde her sene 8-10 defa havalimanına gidip birilerini alıp birilerini uğurluyorum. İllaki bi giden gelen olur zira...

Çocuk kafayla "Ay negzel buralar, hep gezsem keşke...!" dediğim günlerden bu yana hep gezmek, seyahat etmek, dünyayı tanımak istiyordum ama çoğu zaman ekip olamadığımdan gidemediğim zamanlar oldu. Özellikle yurt dışı gezileri için...

Yalnız gezebilen insanları takdirle karşıladım ama ben o grupta değilim sanırım...Yalnız yaşıyorum, yalnız her işimi yaparım, her türlü etkinliğe katılabilirim ama asla yalnız gezemem...Belki zamanla bunu yenebilirim ama şimdilik ıı ııhh...

Son bir kaç yıldır zor zamanlar geçirirken ne yapsam da kafayı yemesem diye düşünürken sanırım ben de yapmam gereken şeyi çocukluğumda buldum...

En sevdiği kitap atlas olan, bacak kadarken yollarda olmayı seven, 12 yaşında tek başına ülkeler arası aktarmalı yolculuk yaparken kendini acayip iyi hisseden çocukla da sanırım o zaman karşılaştık...Melo bulduğun bu gerçek bize pahalıya patladı dese de biliyorum o da çok memnun bundan...

Zaten binlerce leyleği havada gören ben değilim sonuçta...Söylemesine göre insanı beş yıl gezdirecek kadar leylek varmış havada...

2015 için altı ayrı gezi planlıyorum, her birini ayrı ayrı planlıyorum, ayrı ayrı bütçe planlaması yapıyorum...Ve kafamı sağlam tutmamın tek yolunun bu olduğunu biliyorum...

Hacer